Een echt ontbreken van....

Ik droomde dat ik vreselijk viel.

In eindeloze duisternis.

Doch in mijn val die peilloos was

Was er toch iets als een gemis

of liever zou ik xeggen dan meer

als een echt ontbreken van....

Iets dat ik kende doch niet kon zeggen

meer een gevoel niet uit te keggen

Zo veel dieper viel ik,

toen ik viek

geen angst, geen vrees

geen enkel zeer zo plonsde 

Ik in het grote meer

En dreef in plaats van dat

Ik viel op dat wat mij het meest ontbrak

Het stille water van mijn ziel.

- Hans Solinger